- Bieżeńcy w drodze – fot. „Wsiemirnaja panorama”, 1915 rok;
- Bieżeńcy w drodze; 1915 rok
- Bieżeńcy, fot. B.A. Agte;
- Bieżeńcy z Polski
- Bieżeńcy z Galicji
- W drodze
- Bieżeńcy
- Bieżeńcy
- Bieżeńcy z Galicji. źródło: “Letopis wojny”
- Rejestracja bieżeńców. źródło: Letopis vojny
- Biezeńcy. źródło: “Letopis wojny”
warto obejrzeć zdjęcia pułku saljańskiego, tam jest sporo fotografii przedstawiających bieżeńców, w jednym z czasopism z lat XX reprodukowano zdjęcie obrazu Wygnańcy z 1915 roku, autorstwa Jana Zamoyskiego
Biedactwa, po co uciekali. Wierzyli carowi i uciekali do większej biedy i udręki.
Trudno było nie wierzyć, skoro informacje przekazywane ludności były takie, że Prusacy będą mordować a kobietom, jak mówiła moja babcia, będą obcinac piersi. Ludzi do ucieczki z miejsca zamieszkania motywował strach przed śmiercią. Rodzina mojego, kilkuletniego wówczas, dziadka równiez uciekła (dziadek, jego brat i ich rodzice). Trafili nad Don. Ojcieć mojego dziadka (tj. mój pradziadek) zmarł tam z głodu. Gdy wybuchała rewolucja był straszny głód. Ludzie żeby czymś, mówiąć któtko, zapchać brzuch piekli chleb z mąki zrobionej z kasztanów. Niestety po jedzieniu takiego chleba zęby robiły się brązowo-czarne i wypadały. Rodzina mojego dziadka mieszkała u jakiegoś miejscowego gospodarza. Tam tez pracował mój pradziadek. Prababcia opiekowała sie swoimi małymi dziećmi. W koncu już po śmierci mojego pradziadka mama mojego dziadka zdecydowała o powrocie. I wrócili do miejscowości skąd wyjechali czyli do Słoi. Z informacji uzyskanych od mojej mamy wiem, że dziadek chciał wrócić tam nad Don, gdzie mieszkali w czasie bieżeństwa, ale niestety nie dane mu było….
Pingback: Bieżeństwo: historia w trzech wymiarach - Nowe Peryferie - magazyn idei